((من علمنى حرفاً، فقدصيرنى عبدا))
دگر بار روز معلم فرارسیده است؛
خوب یاد دارم آن زمان را که متوجه شدم جز پدر و مادر باغبانی دیگر امیدوارانه برگرد وجودم میچرخد، با نمره خوبِ من بیش از من خوشحال میشود و با کمترین نقصان در نتیجه،  بیش از من ناراحت می گردد آری آنان معلمان دوران ابتدایی من بودند که در تربیت و تعلیم، ما را چون فرزندان خود محسوب کرده و وقت می گذاشتند واز کار خود لذت می بردند
وقتی در اول ابتدایی دو سه روزی به علت بیماری نتوانستم به کلاس بروم و معلم با جمعی از بچه ها به خانه آمد تا حالی از من بپرسد و یک کلاس یکساعته فارسی را باهم بخوانیم به عشق وانگیزه معلمی پی بردم.
بعدها در دوران تحصیل رشته پزشکی، تحسین و تکریم  صادقانه معلمانم در حین طبابت نشانم داد كه این انسانهای فرهیخته چقدر دلسوزند و حامی مهربان شاگردانشان 
یاد همه رفتگان گرامی و روحشان شاد باد و سایه آرامش بخش ماندگان مستدام باد.
در رشته طبابت، استاد، چهره دیگری دارد در نگاه عمیق و منصف 
خیل خوبان درست تربیت شده، خوب  آموخته، عامل به گفته ها و متعهد در مقابل مردم، اسطوره خوبیها و تنديس نیکي ها هستند؛
 آری این اساتید گرانبها سرمایه های بی بدیلند، آنانکه جایگاه خود را در ردای پیامبری جامعه نیک فهمیده اند و خوب از آن صيانت میکنند، در ورای چشمان کم فروغ این اساتید پیشکسوت دریایی از انتظار و امید نهفته است عمرشان طولانی باد و فیضشان دایمی.
روز معلم هر سال فرصتی است تا تمام قد در مقابل صلابت همه معلّمان و اساتید دلسوز جامعه بایستیم و با تمام وجود در مقابل ایشان  سر تعظیم فرود آورده و تبریک گویيم و قدر شناسیم و ندا دهیم:
معلم عزیز روزت مبارک و عمر گرانبهایت به بلندای آسمان.
در این ایام کرونا خوب به ارزش دانش آموختگان عالم، ماهر، با انگیزه، کم توقع، پرتلاش و متعهد و در يک کلام نمادهای رفتار حرفه ای پی بردیم  و لازم است همه تلاش کنیم تا چنین فارغ التحصیلانی را به جامعه تحویل دهیم.
معلم طب از کلاس درس تا حضور در آزمایشگاه و مطب و اتاق عمل، درهررشته ای باید نماد فرهیختگی باشد پیشکسوتان خوشنام ما با چنین خصوصیاتی ماندگار شدند
انشالله ایام بکام و دوران عزت مستدام.