به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تبریز ، دکترحسنو کاپو رئیس دانشگاه قفقاز، ترکیه در راس، هیئتی علمی روز پنجم خرداد ماه در سالن کنفرانس حوزه ریاست دانشگاه  علوم پزشکی تبریز حضور یافته و با دکتر بهمن نقی پور رئیس دانشگاه دیدار و گفتگو کرد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نشست مشترک با رئیس دانشگاه قفقاز ترکیه ضمن استقبال از پیشنهاد همکاری علمی دانشگاه قفقاز با ارائه گزارشی از توانمندی های دانشگاه علوم پزشکی تبریز گفت: تشکیل کمیته های کاری علمی و عملی ضمن بررسی جزییات نیازمندی های دو دانشگاه ضروری است.
دکتر بهمن نقی پور از معاونین و ریاست دانشکده پزشکی خواست به منظور توسعه همکاری ها و کمک به پیشرفت منطقه پیشنهادات ارائه شده را مورد بحث و بررسی قرار دهند.
در این دیدار پروفسور دکتر حسنو کاپو نیز ضمن ابراز خرسندی از حضورش در دانشگاه علوم پزشکی تبریز، اظهار امیدواری کرد که شروع همکاری بین دو دانشگاه باعث رشد و شکوفایی دانش پزشکی در منطقه خصوصا شمال غربی ترکیه شود.
دکتر کاپو با اشاره به قدمت تاریخی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و پشتوانه علمی این دانشگاه گفت: این همکاری کمک بزرگی به رشد و توسعه دانشگاه قفقاز می کند و در این خصوص درخواست همکاری آموزشی در زمینه های ، تربیت و آموزش کادر پزشکی و بالینی را داریم و اولویت خود را در رابطه با تبادل دانشجو و استاد اعلام می کنیم.
وی همچنین خواستار حضور اساتید ایرانی برای آموزش دانشجویان قفقاز بصورت آنلاین و  حضوری در رشته های علوم پایه و بالینی و در زمینه  آنکولوژی، طب هسته ای و... شد.
در خاتمه این دیدار تفاهم نامه همکاری ما بین دانشگاه علوم پزشکی تبریز و دانشگاه قفقاز ترکیه در زمینه ارائه ی خدمات آموزشی،درمانی و همکاری های پژوهشی، پزشکی، دندانپزشکی ، دارو سازی و پرستاری و برگزاری دوره های کوتاه مدت و بلند مدت به امضای طرفین رسید و مقرر شد جزئیات و روش همکاری در کمیته یاد شده مورد بحث وبررسی قرارگرفته و مفاد آن عملیاتی شود.
اهداف مشترک این تفاهم نامه شامل گسترش روابط بین دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی تبریز ودانشگاه قفقاز ترکیه، توسعه روابط علمی بین دانشگاه‌ها و مراکز آکادمیک ایران و ترکیه درحوزه علوم پزشکی، سامان دادن پژوهش‌های مشترک و تحقیقات بین‌المللی بین دو دانشگاه، اعزام دانشجویان دو دانشگاه برای گذراندن دوره‌های آموزشی و ایجاد تعامل پایدار علمی، ارتقای سطح علمی و ارتباطاتی اساتید و دانشجویان و برنامه‌ریزی برای اجرای دروس مشترک، تبادل استاد و دانشجو به‌ویژه به صورت هیات علمی وابسته، ایجاد زمینه‌های پژوهشی، چاپ نشریات علمی مشترک و استفاده از منابع علمی طرفین، برگزاري همايش ها و كنگره­ هاي علمي  با همکاری دو دانشگاه می باشد.