مردم و جامعه پزشکی با حضور بهموقع، نقشهها را خنثی کردند/نظام سلامت باید برای بحرانهای آینده بازآرایی شود
به گزارش وبدا، دکتر محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در جمع رئیس و اعضای شورای عالی نظام پزشکی با اشاره به حوادث اخیر و نقشآفرینی مردم و جامعه سلامت کشور در خنثیسازی توطئههای طراحیشده، گفت: نقشههای بسیار وسیع و سازماندهیشدهای از سوی رژیم صهیونیستی برای ایجاد بیثباتی در کشور تدارک دیده شده بود.
وی افزود: این شبکهها، هدفمند برای عملیات داخلی و اختلال در امنیت ملی طراحی شده بودند. اما حضور گسترده و مؤثر مردم، همراه با موضعگیریهای هوشمندانه و بهموقع، بسیاری از این نقشهها را خنثی کرد.
دکتر ظفرقندی با تأکید بر اینکه امروز باید ضعف را شناسایی و اصلاح کنیم و در عین حال، ظرفیتها و توانمندیهای کشور را تقویت کنیم، گفت: این مقطع، فرصت ارزیابی و بازنگری در عملکردها است.
وزیر بهداشت با اشاره به نقش جامعه پزشکی در حوادث اخیر بیان کرد: همانگونه که در دوران دفاع مقدس، رزمندگان با دو رویکرد متفاوت وارد میدان میشدند، در این عرصه نیز شاهد همین واقعیت بودیم. فرماندهای که میگفت "بیا"، خودش جلوتر از همه حرکت میکرد و روحیه و انگیزهای خاص به نیروهایش منتقل میکرد. امروز هم در حوزه سلامت، اگر همه با وفاق و وحدت وارد میدان شوند و اختلاف سلیقهها را کنار بگذارند، موفقیت حاصل خواهد شد.
وی با اشاره به سخنان اخیر رهبر معظم انقلاب نیز گفت: همانطور که رهبری امروز تأکید فرمودند، دشمن پس از ناکامی، ناگزیر به درخواست از آمریکا شد؛ این عقبنشینی دشمن، یک فرصت راهبردی برای ماست تا با نگاهی صادقانه به درون، خطاها را اصلاح و مسیر پیش رو را با توان مضاعف ادامه دهیم.
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به ضرورت بازخوانی علمی حوادث اخیر، تأکید کرد: جامعه پزشکی کشور بار دیگر نشان داد که مورد اعتماد مردم است و این اعتماد، فرصتی است که باید با برنامهریزی دقیق، ساختاری و علمی پاس داشته شود.
دکتر ظفرقندی با بیان اینکه در جریان جنگ ۱۲ روزه، کشور با موجی از عوارض روانی و تروماهای شدید ناشی از حملات دشمن روبهرو شد، گفت: امروز با جمعیت گستردهای از مردم مواجهیم که دچار علائم روانتنی یا همان PTSD هستند. نقش نظام سلامت در مدیریت این بحران فراتر از درمان جسم است؛ ما نیازمند سازماندهی دقیق، تریاژ روانشناختی و اجرای پروتکلهای علمی برای ایجاد آرامش در سطح جامعه هستیم.
وی افزود: تجربهای که در صحنه داشتیم، از جمله اتفاقی که در میدان تجریش افتاد، بهخوبی نشان میدهد که چگونه باید با بحران مواجه شد. حملهای که در آن منطقه رخ داد، مصداق آشکار یک جنایت بود.
وزیر بهداشت خاطرنشان کرد: در آن لحظات من در نزدیکی محل حضور داشتم. خیابانها از شدت انفجار و موج آب، تا نیممتر زیر آب رفته بودند و در حالیکه راهها مسدود بود، پرسنل بیمارستانها با تمام توان وارد میدان شدند. حداقل ۷۰ مجروح از آن محل خارج شدند.
وزیر بهداشت با اشاره به حمله به بیمارستان مدرس و انتقال ۶۰ تا ۷۰ مجروح دیگر در عرض سه تا چهار ساعت گفت: مهمترین مسئله در چنین شرایطی، "تعیینتکلیف سریع مجروحان" است؛ اینکه چه کسی باید به اتاق عمل برود، چه کسی نیاز به شستوشوی زخم دارد، چه کسی سرپایی درمان و چه کسی ترخیص شود. این نظام سازمانیافتهای بود که خوشبختانه در استانهای دیگر هم مثل کرمانشاه، با پیگیری لحظهبهلحظه رؤسای دانشگاهها اجرا شد.
وی گفت: این که حوزه سلامت در ایام جنگ ۱۲ روزه خوب کار کرده با بد را باید مردم بگویند. اگر مردم راضی نبودند باید اعتراضشان را شنید. ما باید ببینیم مسئله و ایراد کار از کجاست.
وزیر بهداشت از اقدام وزارتخانه برای جمعبندی تجارب در همان روزهای ابتدایی پس از توقف جنگ ۱۲ روزه خبر داد و گفت: به محض ورود به فاز پساجنگ، از تمامی معاونتها و دانشگاهها خواستیم که یک تحلیل جامع از عملکرد خود ارائه دهند. فرماندهی واحد تهران را به دانشگاه علوم پزشکی ایران سپردیم، گزارشها جمعآوری و تحلیل شده و امروز، مجموعه وزارت بهداشت با نگاهی دقیق در حال آسیبشناسی است.
وی افزود: حتی در آواربرداری و تقسیم مسئولیت بین جمعیت هلالاحمر، آتشنشانی و سایر نهادهای امدادی، نیازمند بازنگری هستیم. فرآیند انتقال، تخلیه و اسکان اضطراری باید مبتنی بر ساختار علمی و تجربه جهانی باشد.
وزیر بهداشت در بخش دیگری از سخنان خود، پیشنهاد ایجاد سازمان داوطلبین سلامت را مطرح کرد و گفت: چه در نظام پزشکی، چه در پرستاری، چه در سایر رشتهها، باید سازمانی منسجم از نیروهای داوطلب در بخش دولتی و خصوصی داشته باشیم. در این زمینه، همفکری و همراهی علمی بالایی وجود دارد و ظرفیت آن نیز در بیمارستانها و دانشگاهها فراهم است.
دکتر ظفرقندی در پایان با بیان اینکه در این جنگ، بخشهایی از شمال شهر تهران بیشتر هدف قرار گرفتند، گفت: در حال حاضر میتوان از تجربه بیمارستانهای آن منطقه برای الگوگیری بهره برد. اگر در زمان جنگ، تیمهای درمانی، بیمارستانها و مراکز اورژانسی از پیش شناختهشده و هماهنگ بودند، شرایط متفاوتی رقم میخورد. امروز باید این تجربه را به سرمایه ساختاری تبدیل کنیم.